Zza drzwi gabinetu dobiegło wołanie wzywające kolejnego pacjenta. Oczekujący podskoczyli i spojrzeli na siebie. Trzy osoby zajmujące jedyną ławeczkę zgodnie wstały i przekroczyły próg pokoju lekarskiego. Szary mężczyzna został sam w niewielkiej poczekalni.
Czasami mocno się zastanawiam, dlaczego jeszcze z tym nie skończyłem? Przecież od gadania nic mi nie urośnie, zwłaszcza w okolicy krocza. O takim cudzie jeszcze nikt nigdy nie słyszał.
Od lat obiecywał też sobie, że kupi kilka książek kucharskich do domowej biblioteki, ale zawsze, gdy wchodził do księgarni z takim zamiarem, jego plany spełzały na niczym. Wracał z kolejną pozycją z obszaru psychologii sądowej, profilowania kryminalnego lub swoim ulubionym czasopismem, które pokochał jeszcze w dzieciństwie.
Już miałam się odwrócić i pójść w stronę światła, które zbliżało się do mnie, gdy nagle poczułam uścisk ręki na nadgarstku.
Klacz gwałtownie rzuciła się do ucieczki przed czymś, co w jej mniemaniu właśnie próbowało ją zjeść, oczywiście nasza bliska relacja i to, że codziennie przynosiłam jej marchew lub jabłko, nie miało teraz najmniejszego znaczenia.
Nie wiem dlaczego tak istotny w tej całej wymianie zdań był fakt posiadania nasion grochu w tyłku. To była ostatnia myśl, jaka przemknęła mi przez głowę zanim zupełnie odpłynęłam.