Impreza była bardzo udana, do czasu, gdy w drzwiach pojawiła się dziewczyna, której nie znałam. Ja przecież nie zapraszałam żadnych obcych dzieci. Mama mówi, że z nieznajomymi nie wolno rozmawiać i niczego od nich przyjmować, zwłaszcza cukierków. Mój niezapowiedziany gość na szczęście nie miał ze sobą żadnych słodyczy. Prawdopodobnie zamierzał zjeść moje.
Gdyby Bóg miał syna, a nie córkę, czy też skazałby go na cierpienie i śmierć?
Zza drzwi gabinetu dobiegło wołanie wzywające kolejnego pacjenta. Oczekujący podskoczyli i spojrzeli na siebie. Trzy osoby zajmujące jedyną ławeczkę zgodnie wstały i przekroczyły próg pokoju lekarskiego. Szary mężczyzna został sam w niewielkiej poczekalni.
Istotnie, piersi miały ogromne, zwłaszcza oddziałowa. Pamiętam, jak w dniu, kiedy trafiłem do szpitala, pochyliła się nade mną, żeby sprawdzić, czy w ustach albo kieszeniach spodni nie ukryłem przedmiotów zagrażających życiu lub zdrowiu.
Patrzyłam na kolumnę wolno przesuwającego się żelastwa i wypatrywałam psa, prawdziwego owczarka niemieckiego, takiego czarno-białego, z telewizji.